روزی که همه چیز ممکن است!

به بهانه ی روز عرفه

تابحال
شده احساس کنی دلت گرفته ، خسته شدی ، از دنیا با تمام زرق و برقش . از
زندگی با همه ی جاذبه هاش ، از اطرافیان با آنکه دوستشان داری ، از دویدن
و ساختن و به دست آوردن و از دست دادن.

احساس کنی از درون تهی شدی ،
احساس کنی دوست داری یک جای دیگر باشی ، دوست داشته باشی سقف بالای سرت را
برداری ،به دور دست ها نگاه کنی، نه تلفنت زنگ بزند ، نه اطرافیان کاری به
کارت داشته باشند. بتوانی با خودت خلوت کنی ، فکر کنی ، گریه کنی،خالی شوی
و آماده شوی.

آماده شوی تا ادامه دهی.

زندگی را که بزرگ ترین موهبت است و تنها فرصت.

اگر
به دنبال چنین فرصتی هستی امروز بهترین مجال است برای خالی شدن و پر شدن.
خالی شدن از هر آنچه به اشتباه مشغولت داشته و پر شدن از تمام خوبی ها و
خیرها و امید ها.

اگر نمی دانی چه بگویی ، چه بکنی و چگونه صحبت را
با همیشه شنونده ی درد دل هایت باز کنی ، بهتر است از خود چیزی نگویی که
هر چه بگویی ، ناقص است و هر چه بخواهی ، ناتمام.

...مطمئن
باش او هم حرف تو را میزند و هزاران حرف دیگر که شنیدنش همان پر شدن توست
از جمیع خوبی ها.او یکی از محبوب ترین ها ست و نیایشش یکی از زیباترین
جلوه های آداب سخن گفتن بنده ای با خدای خویش ، در روزی که روز معرفت است
و سخن گفتن و خواستن.می توانی به زیر آسمان بروی و با او هم سخن شوی و
مطمئن باشی اگر واقعا بخواهی می توانی فردا در روز قربانی کردن اسماعیل ،
تو هر آنچه مانع از پریدن واوج گرفتنت می باشد را قربانی کنی و بتوانی

متفاوت از دیروز زندگی کنی.

در لحظه های آسمانی ات در کنار دوستانت ، مارا هم به یاد بیاور:

«
....تو آن خدایی‏که منّت نهادی و نعمت دادی و احسان کردی. خدایی که جمال
نمودی و برتری دادی و کامل ساختی و روزی رساندی و توفیق عطا کردی. تویی که
بخشیدی و بی‏نیاز کردی و هدایت نمودی. تو آن خدایی که عیوب ما را پوشاندی
و از گناهانمان در گذشتی. به همه ما امکان دادی و کمک کردی و یاری نمودی و
شفا بخشیدی. برکت و علوّ در تو و از توست. پس حمد و سپاس همیشه مخصوص توست.

منم آن‏که خطا کردم و نادانی نمودم و غافل شدم و اشتباه کردم. منم آن‏که سهو کردم و راه خلاف پیمودم و پیمان شکستم.

من
آنم که تو امر کردی و من عصیان. تو نهی کردی و من پرهیز نکردم. پاک
پروردگارا! جز تو خدایی نیست و من از ظالمانم. بارالها! جز تو خدایی نیست
و من از بخشش طلبانم.

پاک خدایا! جز تو خدایی نیست و من از خائفین
هستم. تنها تو خدای پاک منی و من ازامیدواران هستم. پاک خدایی‏که جز تو
خدایی نیست ومن‏از سائلین هستم.

این ستایش من است که تقدیم داشتم و
خلوص من به وحدانیت تو که یادآور شدم و گواهی من به نعمت‏های تو که شمارش
کردم، با این‏که اذعان دارم که نتوانستم نعمت‏های غیرقابل شمارش تو را
بشمارم.

بارالها! تو نزدیک‏ترین خوانده شده و سریع‏ترین اجابت کننده
هستی. گرامی‏ترین بخشنده و وسعت‏بخش‏ترین بخشاینده و شنواترین شنونده. ای
که در دنیا و آخرت رحمان و رحیمی. همانندی نداری تا از او سؤال شود و غیر
از تو کسی نیست تا به او امید بسته شود.

ای خدا! همانا گوناگونی
وجوه تدبیرات تو و سرعت فرا رسیدن قَدَر تو، بندگان عارفت را مانع شد که
به یک عطای تو قانع و یک بلای تو مأیوس شوند.

بارالها! از من جز آنچه که سزاوار ملامت است بر نیاید و از تو جز آنچه سزاوار کرمت است بر نتابد.

خداوندا! مرا به حقایق اهل قرب متحقّق فرما و به سلک اهل جذب متسلّک نما.

پروردگارا! مرا به تدبیر خودت از تدبیرم و به اختیارت از اختیارم بی‏نیاز گردان و از افتادن در ورطه اضطرار بازم دار.

خداوندا!
مرا از ذلّت نفس خویش خارج ساز و از پلیدی شرک پاکم گردان. قبل از آن‏که
مرگم فرا رسد، از تو یاری می‏طلبم، پس یاری‏ام کن. بر تو توکّل دارم، پس
تنهایم مگذار. از تو سؤال می‏کنم، پس ناامیدم مگردان و تنها به فضل تو
راغب هستم، پس محرومم منما و بر در تو می‏ایستم، پس طردم مکن.

بارالها! رضای تو منزّه از آن است که معلول علتی از خودت باشد تا چه رسد به این‏که معلول علّتی از من باشد.